bij Het Slimme Schaap!
Een uniek wandel- & fietscafé aan de rand van het bos in Elsloo. Het startpunt of tussenstop voor veel verschillende wandel- en fietsroutes. Rustpunt, werkplek of plekje om te spelen. Honden zijn welkom!
De Sage van Het Slimme Schaap
Een Limburgs volksverhaal over een jong slim schaap dat een hongerige wolf te slim af is.
In de buurt van Terhagen, op een mals stukje gras, had een boer een jong schaap vastgezet met een touw aan een paal. Het was een warme zomermiddag en er was in geen velden of wegen iemand te bekennen, zelfs geen spelende kinderen. Het leek wel of iedereen door de hitte in slaap was gevallen.
Een wit en een geel vlindertje dansten samen om de bloemen, een bij kwam aangevlogen en hing een ogenblik gonzend in de lucht. Heel af en toe ritselde er een zacht briesje door de bladeren van de bomen. Verder was er alleen het geluid van het schaap dat met hongerige kaken het sappige gras afscheurde.
Ineens staat het dier stokstijf, de ogen gericht op het struikgewas. Zo jong als ze is, beseft ze het gevaar. Ze wil vluchten, maar het touw staat meteen strak, het weerloze dier kan geen kant op. En daar komt een wolf door het hoge gras aangeslopen. Hij loert behoedzaam om zich heen, wetend hoe gevaarlijk het is om zo dicht in de woonomgeving van mensen te komen. Maar zijn ogen glinsteren. Het schaapje is zo vet en mals, dat lekkere hapje laat hij zich niet ontgaan. Maar hij moet snel zijn, voordat iemand op het luide geblaat van het doodsbange dier afkomt.
Hij neemt een sprong tot vlakbij zijn prooi. Nu kijken ze elkaar recht in de ogen. Hoe hard het schaap ook tekeer gaat, geen mens die het schijnt te horen. Ze rukt en trekt aan haar touw en net voordat de wolf haar wil bespringen, schiet het paaltje uit de grond en ze rent ervandoor, langs de huizen van het gehucht, richting kasteel Elsloo. Ze blaat in doodsnood maar nog steeds komt er niemand te hulp met schop of stok.
De wolf heeft haar nog steeds niet te pakken kunnen krijgen, gehinderd als hij wordt door de paal die wild achter het schaap aan danst en waarvan hij niet goed weet hoe die te ontwijken.
Bij het kasteel staat een staldeur open. Al is het niet haar eigen stal, het slimme schaap weet meteen dat het er veilig is en flitst naar binnen. De paal blijft aan de deur haken en zo trekt het schaap in haar vaart de staldeur ook nog eens achter zich dicht. Beteuterd blijft de wolf buiten staan. Hij snapt niet goed wat er is gebeurd en heeft de heerlijke geur van het schaapje nog steeds in zijn neus – en tussen de oren. Hij blijft dus treuzelen, al weet hij dat dat gevaarlijk is.
Zo werd hij even later ontdekt door een stalknecht, die hem doodde. Toen deze de staldeur opende en het schaap kalm naar buiten kwam gestapt, begreep hij dat er een wonder was geschied.
Het sprookje van ‘Het Slimme Schaap’ komt uit de Volksverhalen Almanak en vormt de basis van dit geromantiseerde verhaal.